[ Pobierz całość w formacie PDF ]
a szczególnie z matką, bezpieczeństwa, aktywności poznawczej i ruchowej. Może to mieć
fatalne skutki dla biopsychospołecznego zdrowia dziecka. Przykładem destrukcyjnego
wpływu długotrwałego braku miłości i opieki macierzyńskiej są choroba sieroca lub choroba
szpitalna. W krańcowych sytuacjach mogą prowadzić do obniżenia odporności organizmu
i śmierci. Dlatego w szpitalach pediatrycznych obecnie stwarza się warunki do częstego
kontaktu dziecka z rodziną, do hospitalizacji najmłodszych dzieci wraz z matkami. Zwraca się
uwagę na zapewnienie małym pacjentom możliwości ruchu, zabawy, nauki i rekreacji.
Powstające zespoły terapeutyczne (lekarze, pielęgniarki, pedagodzy, psychologowie,
terapeuci zajęciowi, pracownicy socjalni oraz opiekunowie, rodzice i sami pacjenci) mają
w centrum swego działania małego pacjenta i jego rodzinę tak, aby maksymalnie zniwelować
skutki pobytu w szpitalu jak i skutki samej choroby. Dąży się do skracania na ile to możliwe
pobytu dziecka w szpitalu do niezbędnego minimum i stawia się na hospitalizację domową
z częstymi wizytami lekarsko-pielęgniarskimi i ciągłą opieką matki i/lub opiekunki
dziecięcej.
Dziecko chore wg. W. Ciechaniewicz jest to stan dziecka, u którego wystąpiła reakcja
organizmu na zadziałanie czynnika chorobotwórczego, wyrażająca się zaburzeniem
współdziałania narządów i tkanek, prowadząca do zmian czynnościowych i organicznych
ustroju uniemożliwiająca dziecku realizowanie potrzeb i radzenie sobie ze środowiskiem [3].
Dziecko chore w ostrym stanie to stan dziecka, u którego w ciągu krótkiego czasu
występują objawy podmiotowe i przedmiotowe, często stanowiące zagrożenie życia.
Przyczyną wystąpienia tego stanu mogą być nagłe zdarzenia (wypadki, urazy, zatrucia, nagła
śmierć niemowlęcia). Stan ten może kończyć się całkowitym powrotem do zdrowia, lub
przejściem w chorobę przewlekłą lub zakończyć się niepomyślnie zgonem.
Dziecko w przewlekłym stanie choroby jest to stan, w którym w różnym okresie
i przedziale czasu trwania występują objawy podmiotowe i przedmiotowe, w konsekwencji
których mogą powstawać nieodwracalne zmiany w budowie i funkcjonowaniu organizmu,
prawidłowe funkcjonowanie człowieka zostaje zaburzone. Choroba może mieć przebieg
z okresami zaostrzeń i remisji. Może kończyć się wyleczeniem, przejść w stan przewlekły lub
kończyć się śmiercią.
Najczęściej chorobę przewlekłą uznaje się za potencjalny stresor, który przekształca
dotychczasową sytuację dziecka i jego rodziny w odmienną z określonymi wymaganiami
i ograniczeniami, którym ono samo i jego rodzina muszą sprostać. Proces radzenia sobie z tą
nową trudną sytuacją nazywa się adaptacją, która polega na twórczej postawie wobec
utrudnień i zagrożeń, która ostatecznie ma doprowadzić do korzystnego bilansu zysków
i strat.
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
23
Plan opieki nad dzieckiem z ostrym zapaleniom płuc.
Zapalenie płuc należy do ostrych zakażeń układu oddechowego. Wywoływane jest przez
bakterie, wirusy, pierwotniaki lub inne czynniki etiologiczne. Im młodsze dziecko, tym
cięższy jest przebieg choroby i poważniejsze rokowanie.
Choroba ma najczęściej przebieg ostry. Objawy kliniczne zapalenia płuc to: gorączka,
duszność, kaszel z odkrztuszaniem, bóle w klatce piersiowej, bóle głowy, czasem
zamroczenie.
Bardzo ważnym elementem dla uzyskania dobrego efektu terapeutycznego jest odpowiednia
pielęgnacja chorego dziecka.
Plan opieki nad dzieckiem z zapaleniem płuc:
1. Utrudnione oddychanie.
- zapewnienie pozycji półwysokiej lub wysokiej, wysokiej z pochyleniem do przodu
bÄ…dz bocznej,
- zapewnienie mikroklimatu,
- zapewnienie luznej bielizny,
- nauczenie gimnastyki oddechowej, wykonanie inhalacji, drenażu ułożenioego,
oklepywanie,
- oszczędzanie dziecku wysiłku.
2. GorÄ…czka powyżej 38ºC:
- kontrola temperatury ciała,
- podawanie dużych ilości płynów,
- chłodne okłady na czoło,
- lekka bielizna,
- utrzymanie optymalnej temperatury i wilgotności w pomieszczeniu.
3. Kaszel wilgotny z odkrztuszaniem wydzieliny.
- ułatwienie odkrztuszania: prowadzenie gimnastyki oddechowej, częste pojenie,
inhalacje, drenaż ułożeniowy,
- zapewnienie ligniny do odksztuszania, pouczenie aby dziecko zasłaniało usta,
w czasie kaszlu i nie połykało wydzieliny,
- jeśli dziecko potrafi płukanie jamy ustnej środkami antyseptycznymi np. Tantum
Verde
- obserwacja charakteru odkrztuszanej wydzieliny.
4. Kaszel suchy.
- pouczenie o konieczności ograniczenia mówienia, śmiechu i wysiłku,
- zapewnienie prawidłowego mikroklimatu,
- nawilżanie błon śluzowych jamy ustnej.
5. Dziecko poci siÄ™.
- częsta zmiana bielizny( bawełniana),
- nie przegrzewanie,
- częste pojenie,
- mycie całego ciała.
6. Nudności, wymioty.
- eliminowanie czynników wywołujących wymioty (słodkie zapachy, tłuste potrawy,
połykanie wydzieliny),
- odwracanie uwagi od odczuwanych objawów, np.: zainteresowanie zabawą,
- podawanie jednorazowo małej ilości pokarmów, o konsystencji płynnej,
temperaturze pokojowej,
- zapewnienie bezpiecznej pozycji,
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
24
- zachęcanie do wykonywania głębokich oddechów,
- opróżnianie misek nerkowatych bezpośrednio po wymiotach,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]