[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tomasz odezwał się więc w te słowa:  Panie`, dlaczego jawna
światłość, co świeci tu` z powodu ludzi, wschodzi i zachodzi? .
Rzekł (25) zbawca:  O błogosławiony Tomaszu, światłość,`
istotnie, ta jawna, świeci z waszego powodu, ale` nie po to, żebyście
pozostawali na tym miejscu, ale abyście wyszli` z niego. Gdy wszyscy
wybrani pozostawią` (swą) zwierzęcość, wówczas światłość oddali(30)
się w górę, do swej posiadłości. A jej posiadłość przyjmie ją,` gdyż jest
dobrym sługą . I wtedy` w dalszym ciągu Zbawca powiedział  O`
niedościgła miłości światła, o gorzki` ogniu, który płoniesz w ciałach
40
ludzi(35) i w ich kościach; który płoniesz w nich nocą` i dniem i
rozpalasz członki ludzi i` sprowadzasz na ich serca upojenie a w ich
duszach wzbudzasz zamęt` i [panujesz w nich], w mężczyznach i
kobietach` [w] dzień i w [nocy] i poruszasz w nich(40) podniecenie,
które działa skrycie i jawnie`. Podnieconych mężczyzn pocią[ga do
kobiet]` a kobiety do [mężczyzn. Dlatego] (140,1) powiada się:
 Każdy, kto szuka prawdy` u prawdziwej Mądrości, ten powinien sobie
przygotować skrzydła` aby odlecieć, jeśli ma uciec przed
pożądliwością, która spala ducha ludzi i powinien sobie przygotować
skrzydła, jeśli ma uciec (5) przed wszelkim duchem widzialnym .
Odpowiedział Tomasz` mówiąc:  Panie, właśnie o to pytam`
Ciebie, gdyż Ciebie tylko uznajemy za tego,` który jest dla nas
pożyteczny według tego, co mówisz.
Ponownie więc` odezwał się Zbawca i rzekł :  Dlatego trzeba (10)
nam mówić z wami, gdyż to jest nauka dla doskonałych.` Jeśli więc
chcecie być doskonałymi, musicie` przestrzegać (pouczeń). Jeśli zaś
nie (będziecie się nimi kierować), waszym imieniem jest niewiedza.`
Gdyż nie jest możliwe, aby rozumny przebywał razem` z głupim.
Rozumny bowiem jest doskonały w każdej mądrości (15) , dla głupiego
zaś dobro czy zło jest jednym i` tym samym. Mądry bowiem będzie się
karmił` prawdą i stanie się jak  drzewo, które rośnie` nad
strumieniem . Stąd są i tacy, którzy (jakby) mając skrzydła` jeśli
biegną ku rzeczom widzialnym, oddaleni są (20) od prawdy. To, co ich
prowadzi,` to ogień. On da im złudzenie prawdy` i obdarzy blaskiem w
piękności, która zniszczeje` i uwięzi ich w przyjemności` mrocznej i
obrabuje ich przez cuchnącą rozkosz (25) i uczyni ich ślepymi przez
nienasycone żądze` i spali ich dusze i stanie się` dla nich jak ostry grot,
który tkwi w ich sercu` i niemożliwe (jest), aby go mogli odsunąć i
(jest) jak` wędzidło w ustach, które ich ciągnie ku swojej (30) chęci. I
faktycznie skrępował ich swymi` więzami, a wszystkie ich członki
związał` w gorzkich więzach pożądania rzeczy` widzialnych, które
giną, zmienią się` i przemienią. Według tego pożądania zostali ściągani
(35) cały czas z góry w dół, a uśmierceni przez to,` że zostali
sprowadzeni do wszystkich zwierząt` nieczystości .
Odpowiedział Tomasz i rzekł:`  To jasne i tak zostało powiedziane
[. . .]` [o tych], którzy nie znają [. . .]` [. . .] duszy .
Odpowiedział [Zbawca] i rzekł` : [ Błogosławiony] człowiek
mądry, który szukał` [ prawdy. Gdyż gdy] ją znalazł, spoczął na
41
(141,1) niej na wieki i nie ma już lęku przed` tymi, którzy chcą go
niepokoić .
Odezwał się Tomasz` i rzekł:  Czy to pożyteczne dla nas, Panie,
abyśmy spoczęli` w tym, co do nas należy ?
Zbawca odrzekł:  To właśnie jest korzystne. (5) A dobre jest dla
was, ponieważ to, co objawia się` wśród ludzi, zaniknie. Naczynie
bowiem` ciała zostanie zniszczone, a jeśli zostanie zniszczone`
znajdzie się wśród rzeczy widzialnych, to jest wśród tych, które` się
widzi i wówczas ogień widzialny zgotuje im kaz
ń. (10) Z powodu
miłości wiary, którą mieli przed` czasem, ponownie będą zgromadzeni
w widzialnym (świecie)` - ci zaś, którzy mogą widzieć, nie są wśród
widzialnych - bez` pierwszej miłości pójdą na zagładę; z powodu troski
o życie` i płomienia ognia (trwającego) krótki czas, aż do czasu (15)
gdy rozpadnie się to, co widzialne. Wówczas pojawią` się bożki bez
kształtu, a` pojawią się pośrodku grobów , nad trupami na wieki, ku
udręczeniu i zniszczeniu duszy .
Odezwał` się Tomasz i rzekł:  Co mamy (20) powiedzieć wobec
takich (ludzi), albo co powinniśmy powiedzieć ślepym` ludziom ? Jaką
naukę powinniśmy wygłosić tym nieszczęsnym` śmiertelnym, którzy
tak oto mówią:  przyszliśmy (tu)` aby (osiągnąć) dobro, a nie
potępienie , albo gdy znów będą tak mówić:`  Gdybyśmy się nie
urodzili w ciele, nie poznalibyśmy grzechu .
(25) Zbawca odrzekł:  Prawdziwie, są to tacy,` których nie miej za
ludzi, ale zaliczaj ich jakby [do]` zwierząt, gdyż tak jak zwierzęta
pożerają się` wzajemnie, w ten sam sposób ludzie tego rodzaju`
pożerają się wzajemnie. Ale ci pozbawieni są królestwa (30), ponieważ
miłują rozkosz ognia i są` niewolnikami śmierci, uganiają się z
sprawami nieczystości` wypełniają żądzę swych ojców. Oni to będą`
rzuceni w dół, do otchłani i będą poddani kaz
ni` z powodu przymusu
(wynikającego) z gorzkiej złości ich natury. (35) Będą wychłostani,
aby (w końcu) być wypędzonym, w dół` do miejsca, którego nie znają.`
Będą uwolnieni od (swych) członków ale nie z powodu wytrwania -`
[będziesz w to ] wątpił - i będą się cieszyć z tego` [ognia, gdyż miłują]
szaleństwo i obłęd jako [głupcy] a (40) [pędzą] za obłędem nie znając
[swego]` [szaleństwa], uważają się za mądrych [. . . ]` miłość ich ciała
[. . . ] (142,1) podczas gdy ich umysł zwrócony jest ku ich samym i
myślą (tylko)` o swych czynach. A oto płomień ich będzie palił `.
42
 Odezwał się Tomasz i rzekł:  Panie, ten, który został` wyrzucony
spośród nich, co się z nim stanie ? Martwię (5) się bowiem bardzo o
takich. Wielu bowiem jest im przeciwnych .
Odrzekł` Zbawca i powiedział:  Co stało się jasne dla ciebie ?
Odrzekł Juda, którego nazywają` Tomaszem:  Ty, Panie, jesteś
tym, któremu wypada` mówić, ja zaś ma cię słuchać .
Odpowiedział (10) Zbawca:  Posłuchaj tego, co ci mam do
powiedzenia` i uwierz w prawdę. Ten, który sieje i to, co sieje` będzie
rozwiązane przez ich ogień - przez ogień` i wodę - i zostaną ukryci w
grobach ciemności` a po długim czasie zostaną ujawnione (15) owoce
złych drzew, gdy zostaną ukarane, gdy` zostaną zabici ustami zwierzą
i` ludzi, potęgą deszczów i wichrów, powietrza` i światła, które świeci
z góry .
Odrzekł` Tomasz:  Przekonałeś nas prawdziwie, Panie (20)
Poznaliśmy w naszym sercu i jasne jest (dla nas), że` tak to jest i że
twoje słowo jest bez zazdrości, te jednak` słowa, które wypowiadasz do
nas, są śmieszne dla` [świata], do kręcenia nosem, ponieważ tego` nie
pojmują. W jaki więc sposób mamy pójść (25) aby im głosić, skoro nie
liczą się z nami` w świecie ?
Odezwał się Zbawca i rzekł:`  [Zaprawdę] mówię wam, kto
posłucha` waszej mowy i o odwróci (od was) swe oblicze, albo kręcić
będzie` nosem nad tym, lub wykrzywiać będzie wargi nad tym, (30)
zaprawdę mówię wam: ten zostanie wydany` archontowi wysokości,
temu, który panuje nad` wszystkimi mocami i jest nad nimi królem i
ten zawróci` go stamtąd, zrzuci z góry aż do` otchłani i zostanie
przytwierdzony w miejscu ciasnym (35) i ciemnym (tak, że) nie będzie
tam mógł się obrócić, ani poruszać się` z powodu wielkiej głębokości [ Pobierz całość w formacie PDF ]